به چه جرمي ؟

مجتبی سميعی‌نژاد، وبلاگ‌نويس 25 ساله و دانشجوی رشته ارتباطات، نويسنده‌ وبلاگ "من نه منم" و سپس "استيجه"، از تاريخ 11 آبان 1383 تا هشت بهمن 1383 را، "به دليل انتشار خبر بازداشت 3 وبلاگ‌نويس ديگر" در بازداشت به سر برد.

سپس بعد از آزادی موقت در بهمن‌ماه 1383، برای انتشار نظراتش وبلاگ جديدی ايجاد کرد و همين امر موجب دستگيری مجدد وی، درست به فاصله‌ چند روز پس از آزادي‌اش گرديد که این حبس تا امروز نيز ادامه داشته است.

مجتبی سميعی‌نژاد اينک در زندان قزل حصار در ميان مجرمان عادی و خلافکاران به‌سر می‌برد.حکم دو سال زندان برای مجتبا، رسماً به وکيل وی ابلاغ شده است و جرم ناکرده‌ی او "وبلاگ‌نويسی" است؛ همان‌کاری که همه‌ ما به آن مشغول‌ايم. اين حکم در شعبه‌ سيزده دادگاه انقلاب به‌وسيله‌ی قاضی سعادت صادر شده است.

وظيفه‌ انسانی و اخلاقی ما وبلاگ‌نويسان و همه‌ کسانی که به حقوق بشر اعتقاد دارند، اعتراض به اين ظلم مسلم است. از تمامی وبلاگ‌نويسان، نهادهای حقوق بشری و انسان‌های آزاده‌ ایران و جهان خواستاريم تا صدای اعتراض خود را به اين عمل غير قانونی و حکم غير انسانی بلند کرده و آزادی فوری مجتبا سميعی‌نژاد را خواستار شوند.

در اينجا چهار زندان است،به هر زندان دو چندان نقب،در هر نقب چندين حجره،
در هرحجره چندين مرد در زنجير.

از اين زنجيريان يك تن،زنش را در تب تاريك بهتاني به ضرب دشنه اي كشتست.
از اين مردان يكي در ظهر تابستان سوزان ،نان فرزندان خود را بر سر برزن به خون نان فروش سخت دندانگرد آغشته ست.

از اينان چند كس درخلوت يك روز باران ريز بر راه رباخواري نشستند.
كساني در سكوت كوچه از ديواركوتاهي به روي بام جسته اند.
كساني نيم شب در گورهاي تازه ،دندان طلاي مردگان را مي شكستند.

من اما هيچ كس را در شب تاريك و طوفاني نكشتم ،من اما راه بر مرد رباخواري نبستم،
من اما نيمه هاي شب زبامي بر سر بامي نجستم .
در اينجا چهار زندان است،به هر زندان دو چندان نقب ، در هر نقب چندين حجره،درهر حجره چندين مرد در زنجير ....

و اما جرم مجتبي چه بوده است ؟