یکشنبه، تیر ۲۶، ۱۳۸۴

بزرگترين كلبه عشق دنيا


خوشحالم . خوشحالم از اينكه ميبينم يكي ديگه هم خوشحال شده . خوشحالم وقتي ميفهمم كه آدمها بايد بدونن و متوجه باشند كه شاد كردن و خوشحال نمودن شخصي چه لذتي ميتونه داشته باشه . شما هم حتما شادي رو به مراتب تو زندگي حس كردين و حتما ميفهميد كه چقدر لحظه خوب و با نشاطيه .


خدا كنه هيچ وقت سكوتي در كار نباشه .


بعضي ها حرفهائي زدن و مسائلي رو عنوان كردن و من هم سكوت كردم و چيزي در بارش ننوشتم ، ولي فقط ، خواهش ميكنم به كلمه فقط با تاكيد نگاه كنيد كه نه اين جوشي وبلاگنويس وبلاگستان ، آيا هر كس ديگري كه يك خبر خوشحالي رو روانه خانه وبلاگشهر ميكرد و همچين مسائلي رو پشت سر ميذاشت ، خوشحال كننده نبود . چرا بعضيها حساسيتهاي روشنفكرانه و كينه توزانه نسبت به قضايا دارند ؟


وبلاگستان ما دلي داره به اندازه تمام دلهاي دنيا كه اگر كسي مرتكب اشتباه مطلبش و قضاوت نادرستش در باره ديگران باشه ، حتي ازش خواهش كنه كه به نوشتنش ادامه بده و از شرمندگي خودش ديگران رو متوجه كنه و با دلي بزرگ بگه : ببخشيد من اشتباه قضاوت كردم . پارسا صائبي دوباره مينويسه و نميتونه دلتنگ وبلاگ نباشه .

هیچ نظری موجود نیست: