جريان كاريكاتورها و بحران مذهبي
وقتي امري قراره جهاني بشه ، حتما از قبل براش برنامه ريزيهائي صورت گرفته . سوال اينجاست كه چرا جهان اسلام و مسلمانان زماني كه در سپتامبر گذشته اين كاريكاتورها در همان روزنامه دانماركي به چاپ رسيد اينچنين به مخالفت با دانمارك بر نخاستند ؟
حالا هم كه كار به اينجا رسيده است و همه كشورها با هم يكپارچه شده اند كه اين حق آزادي مطبوعات را براي ابراز يك عقيده و يا يك حرف و يك كاريكاتور ... محترم ، بشمارند ، به ناگاه جهان مسلمين بر عليه آنان دست به اعتراض ميزند .
حرف بر سر اين نيست كه توهين به مقدسات ديني با چه شكل و چه توجيهي انجام ميپذيريد ، مسئله اينجاست كه اگر به اشتباه خودمان پي برديم و يا عذر خواهي ديگران را شنيديم كار را دنباله دار نكنيم تا ديگران هم از آن نفعي ببرند و بازتاب گسترده تري از آن در دنيا آنهم با اشكالي متفاوت صورت پذيرد .
نمونه اش اين ميشود كه در عكس فوق ميبينيد حالا روز به روز برنقاشي كشيدنها و كاريكاتوركشيدنها و كار با فتو شاپ و غيره آغاز ميشود و اين امر باعث ميشود كه حساسيت را بيشتر تههيج كنند علي الخصوص كه حالا دستي هم از ساير روزنامه هاي جهاني بالا زده شده و اين حركت روزنامه دانماركي را حمايت كرده اند .
كار تا جائي پيش ميرود كه حتي لوگو حمايت از دانمارك براي زبانهاي مختلف و قرار دادن آن در وبلاگها و وبسايتها نيز ساخته ميشود و آن را براي حمايت از حركت اين روزنامه دانماركي جهان شمول ميكنند .
۱ نظر:
گرچه با خیلی از تحلیلهایتان موافقم، اما متاسفانه در این مورد نظری غیر از این دارم. به نظر من درست است که آزادی بیان حق مسلم هر انسانی است، اما آیا حتی اگر با توهین همراه باشد؟
آیا من مجازم جلوی هرکس که دلم میخواهد بایستم و به او دشنام بدهم و بهش توهین کنم؟
به نظر من برای آزادی بیان هم بایستی مرز قائل بود. آزادی بیان تا آنجا خوب است که ضرری به دیگران وارد نکند.
ارسال یک نظر