چهارشنبه، مهر ۲۹، ۱۳۸۳



اولين مهاجرت جمعي ايرانيان را بايد مهاجرت بزرگ زرتشتيان به هندوستان عنوان كرد كه بدليل جبر و فشار سياسي ـ مذهبي به شبه قاره هند مهاجرت كردند و در آنجا جامعه پارسيان هند را بوجود آوردند.


مهاجرت ها و آشنائي هاي بعدي ايرانيان با غرب را كه اثرات اجتماعي ـ سياسي فراوان در جامعه ايران داشته است بايد از حدود يك قرن پيش مورد بررسي قرار داد، كه گروهي مانند سيد جمال الدين اسدآبادي و ميرزا ملكم خان و... در دوران پادشاهي قاجار و گروهي ديگر كه اين بار از سوي حكومت مركزي قاجار و شخص عباس ميرزا كه بدليل شكست از روسيه فكر مي كرد مشكل ايران عدم آگاهي به دست آوردهاي تكنولوژيك غرب مي باشد، عده اي را براي دست يابي به آگاهي هاي تكنولوژيك به كشورهاي اروپائي اعزام داشت تا پس از بازگشت بتوانند با دست يابي به رموز ساختن توپ و ديگر ادوات مدرن غربي شكست‌ هاي پي در پي ايران از روسيه را جبران كنند.


اثرات مهاجرت هاي اعتراضي ايرانيان نسبت به حكومت قاجار و يا اعزام گروهي از سوي حكومت بي ترديد صفحه تاريخ معاصر ايران را براي آشنائي با غرب ورق زده است و چاپ روزنامه هائي مانند كاوه در برلين و قانون در لندن، حبل المتين در كلكته، ثريا در مصر و... اثرات آنرا صد چندان كرد و باين ترتيب بود كه ايرانيان با پديده و تكنولوژي غرب بيشتر و بيشتر آشنا شدند.
كودتاي رضاشاه در ايران و دوران سلطنت او تغييرات شگرفي را براي آشنايي ايرانيان با غرب و مدرن شدن ايران بدنبال داشت و او كه خود تحصيلاتي نداشت براي بالا بردن سطح آگاهي و آموزش در ايران تلاش و كوشش بسيار بعمل آورد، بطوريكه مدارس ابتدائي و متوسطه و مهمتر از همه دانشگاه تهران با شكل و شيوه غربي در ايران ايجاد شد و تعداد زيادي را براي تحصيل و كسب تخصص به غرب اعزام داشت.


فراموش نكنيم كه بزرگترين مهاجرت ايرانيان در طول تاريخ كهنسال خود، مهاجرت دوران 22 ساله حكومت جمهوري اسلامي ايران است كه در اثر فشارها و تنگناهاي خارج از حد تصور مردم را مجبور به ترك وطن نموده است كه گاه با مخاطرات فراوان نيز همراه بوده است.

هیچ نظری موجود نیست: